Symbole i zabytki

Symbole Oldenburga i zabytki

Koszary przy Pferdemarkt

Przed I Wojną Światową Oldenburg odegrał ważną rolę jako garnizon wojskowy. Oldenburski pułk piechoty nr 91 stacjonował w koszarach przy Pferdemarkt. Dzwonnica "Lappan" jest uznawana od roku 1467/68 za symbol Oldenburga. Niegdyś dzwonnica kaplicy Św. Ducha, dzisiaj stanowi ulubione miejsce spotkań w centrum miasta.

Centrum Kultury "PFL" (Kulturzentrum PFL)

Jako jedna z architektonicznych głównych atrakcji miasta Oldenburg prezentuje się miejskie Centrum Kultury "PFL" w wybudowanym w stylu późnoklasycystycznym byłym szpitalu im. Petera Friedricha Ludwiga na ulicy Peterstraße, wzniesionym w latach 1838-1841 jako szpital. Trzyskrzydłowa budowla o długości 65m od frontu od strony ulicy posiada sześcioczęściowy portyk kolumnowy i liczne budynki przyległe, sprawiając imponujące wrażenie. Pozwala ona zapomnieć, że elegancki łukowaty podjazd prowadził kiedyś do wejścia do szpitala. Do jego pierwotnego przeznaczenia budynek stał się w końcu zbyt mały. Po zmianie lokalizacji przez Kliniki Miejskie w roku 1984, ten będący pod ochroną zabytków kompleks został odrestaurowany i dostosowany do celów kulturowych.

Plac Pokoju (Friedensplatz) z kolumną

W 1878r. dla upamiętnienia ofiar wojny 1870/71 została wzniesiona kolumna pokoju.

Teatr Państwowy

Od roku 1893 Państwowy Teatr w Oldenburgu ze swoją kopułą kształtuje panoramę miasta i  wskazuje do dzisiaj na epokę hrabiów i książąt.

Dom Degode'go

Datowany na rok 1617 dom Degode'go - nazwany tak po rodzinie kupieckiej Degode - z charakterystyczną wystającą konstrukcją dachu jest jednym z najstarszych jeszcze zachowanych budynków w mieście. Dom z muru pruskiego posiada w swoim wnętrzu wart zobaczenia malowany drewniany sufit.

Wieża Prochowa (Pulverturm)

Jako ostatni jeszcze zachowany budynek Wieża Prochowa przypomina o niegdysiejszej fortyfikacji dawnego miasta Oldenburg. Po stronie wieży wybudowanej w roku 1529 można nadal zobaczyć pozostałości murów miejskich. Rzeczywiście służył do przechowywania prochu za Duńczyków pomiędzy rokiem 1730 i 1765. 200 lat po wybudowaniu fortyfikacja została zburzona. Zachowała się jedynie Wieża Prochowa, ponieważ w niej składowano lód do potraw z kuchni dworskiej. Dziś w Wieży Prochowej odbywają się często wystawy sztuki.

Stary Ratusz (Altes Rathaus)

Stary Ratusz z roku 1888 jest uznawany za "najbardziej oryginalny budynek okresu przemysłowego" szczególnie ze względu na jego trójkątny kształt. Nawet jeszcze dziś jest on siedzibą nadburmistrza.

Kościół pw. Św. Lamberta (Lambertikirche)

Historia kościoła pw. Św. Lamberta na oldenburskim rynku jest urozmaicona: na zewnątrz jest to neogotycki kościół halowy, wewnątrz klasycystyczna rotunda - szczególnie tym kontrastem kościół pw. Św. Lamberta fascynuje. W swojej pierwotnej formie kościół protestancki został zbudowany około roku 1200. W roku 1795 kościół został rozebrany aż do murów zewnętrznych a wewnątrz powstał okrągły kościół z przeszkloną kopułą. Wieża kościoła i cztery wieże narożne zostały uzupełnione dopiero w latach 1885 do 1887.

Wartownia pałacowa (Schlosswache)

Wartownia pałacowa naprzeciwko pałacu od 1839 roku odgraniczała pałac od obszarów przeznaczonych dla warstwy mieszczańskiej. Płaskorzeźba szczytowa upamiętnia zwycięstwo nad Napoleonem.

Pałac

Tam gdzie dziś w Oldenburgu imponuje okazały pałac, znajdował się w dawnych czasach gród wodny. Obecny wygląd zamku pochodzi z przebudowy przeprowadzonej przez hrabiego Antona Günthera (1583-1667). Kazał on w okresie od roku 1607 do 1615 roku przebudować wspaniały średniowieczny kompleks zamkowy na pałac w stylu renesansowym. Odtąd służył wszystkim hrabiom i wielkim książętom miasta jako ich rezydencja.  

Również w następnych wiekach zamek zmieniał często swój wygląd. W okresie panowania duńskiego w latach 1737-1753 wielokrotnie modyfikowano pałac w Oldenburgu: Zmieniono formę dachu, zamknięto przejazd przez wieże, a zamiast tego zbudowano główny portal. Oprócz tego zbudowano w latach 1774-1778 północno-wschodnie skrzydło. Służyło ono jako miejsce zamieszkania duńskiego namiestnika i ministra Friedricha Lewina hrabiego Holmera. Na pamiątkę po nim książę Friedrich August prawdopodobnie również nazwał je "skrzydłem Holmera". Jego następca książę Peter Ludwig polecił zbudować dwupiętrowe "skrzydło biblioteki" i nadwornemu malarzowi Heinrichowi Wilhelmowi Tischbeinowi (1751-1829) przekształcić wnętrze zamku w stylu klasycystycznym. W 1894 roku rozebrano grożące zawaleniem "Skrzydło Kancelaryjne".

Od roku 1921 roku pałac w Oldenburgu jest częścią Narodowego Muzeum Sztuki i Historii Kultury.

Pałac Książąt (Prinzenpalais)

Wybudowany w latach 1821-26 dla wnuków wielkiego księcia Petera Friedricha Ludwiga Pałac Książąt pokazuje dziś sztukę XIX i XX w. m.in. malarza Radziwiłła z Dangast.

Deptak

Deptak w Oldenburgu jest najstarszym rozległym deptakiem w Niemczech. Został założony w 1967 roku, podczas gdy w tym czasie w innych miastach tylko pojedyncze ulice były bez ruchu samochodowego. Deptak jest wypełniony historycznymi budynkami, małymi uliczkami, różnorodnością sklepów prowadzonych przez ich właścicieli i ofertą lokali gastronomicznych. Ulica Wallstraße zdobyła miano olenburskiego "szlaku knajpek".

Rzeka Hunte

Oldenburg jest również nazywany "miastem Hunty". Dopływ Wezery rzeka Hunte kształtuje wraz z dwoma ramionami rzecznymi wizerunek miasta.

Tak zwana stara Hunte przepływa wzdłuż deptaka leżącego w centrum miasta przy ogrodzie zamkowym i poniżej Stautor zasila Stary Port. Goście basenu OLANTIS umieszczonego przy rzece mogą nawet pływać w tzw. starej Hunte.

Koryto "Nowej Hunte" powstało w związku z pracami nad kanałem przybrzeżnym. Kanał przybrzeżny jest 70-kilometrowym kanałem łączącym Kanał Dortmund-Ems z rzeką Hunte, a przez to z rzeką Wezerą. Nowa Hunte jednoczy się poniżej obrotnicy statków ponownie ze starą Hunte.

Most Cecylii (Cäcilienbrücke)

Most Cecylii tworzy wyjątkowe przejście przez Hunte. Aby przepływające statki mogły się przemieszczać, most zwodzony podnosi się o kilka metrów. Piesi i rowerzyści mogą mimo to łatwo kontynuować swoją drogę, ponieważ otwiera się fragment w przejściu w wieżach mostowych. Pierwotny most zwodzony klapowy polecił zbudować w tym miejscu w roku 1832 wielki książę Paul Friedrich August i nazwał go imieniem swojej żony Cecylii.

Zuletzt geändert am 24. März 2021